CODA Audio AiRAY i ViRAY - polska premiera systemu liniowego podczas koncertu Placebo w Warszawie

 

Realizatorem całej trasy był Ian Nelson, natomiast sprzęt dostarczała brytyjska firma rentalowa Adlib. Decyzja o wyborze na trasę systemu CODA Audio została podyktowana efektywną skalowalnością systemu, dużą skutecznością i znakomitym brzmieniem. Istotnym parametrem była relatywnie niewielka waga modułów CODA AiRAY i ViRAY – odpowiednio 40 kg i 25,5 kg. Nie wszędzie na europejskiej trasie były 1-tonowe punkty podwieszeń. Niekiedy były to półtonowe punkty – w takiej sytuacji niska waga grona ma fundamentalne znaczenie.

 

W jednym gronie można podwiesić do 18 modułów CODA Audio AiRAY. W przypadku systemu CODA Audio ViRAY można podwiesić aż 24 moduły w jednym gronie. W zależności od lokalizacji, system był podwieszany w różnej konfiguracji. Przykładowo na moskiewskim koncercie podwieszono na froncie grona składające się z 18 modułów AiRAY. Duże znaczenie miało również to, że systemy AiRAY i ViRAY są ze sobą kompatybilne wzajemnie się uzupełniając – ViRAY jest przygotowany do podwieszania do grona AiRAY jako down-fill. Naturalnie DSP w końcówkach Linus 10 zapewnia pełną zgodność fazową i jednolitość brzmieniową.

 

Systemy CODA Audio wykorzystują wyjątkowe, autorskie, opatentowane rozwiązania. Jak żaden inny system liniowy na świecie tej wielkości, AiRAY wykorzystuje przetworniki koaksjalne. W każdym module są dwa współosiowe przetwornik średnio-wysokotonowe obsługujące pasmo 350 Hz – 22 kHz. Dwa symetrycznie umieszczone woofery 12” mają imponujące cewki o średnicy 4” (!). Woofery współpracują w falowodzie AiCOUPLER z przetwornikami średnio-wysokotonowymi. Producentowi udało się uzyskać imponującą efektywność dzięki „złożeniu” pasma 350 Hz – 700 Hz wooferów grających od 50 Hz do 700 Hz i 2 koaksjalnych driverów DDP 6” grających od 350 Hz. W efekcie udało się producentowi uzyskać zwiększoną kierunkowość najbardziej problematycznego w mniejszych konfiguracjach pasma niskiego środka. Praktyka potwierdza, że CODA Audio ViRAY i AiRAY mają zwiększoną separację od tyłu w niskim paśmie. To niezwykle istotna zaleta w naszych realiach, gdy w większości sal możemy podwiesić grono tylko w oknie sceny...

 

Również w kwestii subbasów CODA Audio stosuje wyjątkowe rozwiązania. Przykładowo, w subbasach każdy woofer jest wyposażony w zespolony zwrotną z końcówką mocy czujnik przekazujący informacje o położeniu membrany. Pętla zwrotna między wooferami i końcówką steruje propagacją mocy i sprawia, że przetwarzanie impulsów jest o wiele bardziej precyzyjne, niż w standardowych subbasach. Dzieje się tak, ponieważ wychylenie membrany jest sterowane końcówką mocy niwelując bezwładność układu membrana/resor i zmniejszając zniekształcenia. Podczas koncertu wykorzystano subbasy CODA AUDIO SC2 – kompaktowa konstrukcja do podwieszania, zbudowana z dwóch wooferów 15” oraz potężne basy CODA Audio SCP z dwoma wooferami 18”. Membrany tych basów są zbudowane z kompozytu karbonu, co zapewnia lekkość i ogromną sztywność. Cewki są w obu przypadkach 4”, przy czym SC2 ma cewki o wysokości 36 mm, a 18-calowe woofery SCP – 50 mm.

 

Bliższy kontakt z systemem AiRAY, ViRAY oraz subbasami i rackami końcówek zwrócił uwagę na jeszcze jeden aspekt – genialne wręcz wykonanie. Przykładowo, piny do kątowania są toczone z jednego kawałka aluminium i mają wygrawerowane logo CODA Audio :-) Niby szczególik, ale jak wyjątkowy... Dokładność spasowania i obróbki elementów obudowy również zrobiło ogromne wrażenie. Trzeba zaznaczyć również, że system CODA Audio na tej realizacji to touringowy set firmy Adlib, który zagrał już niejedną trasę – a systemy wyglądały dosłownie jak nowe...

 

Instalacja systemu nagłośnieniowego na koncert PLACEBO była imponująca. Na wstępie trzeba oddać, że obserwacja Iana Nelsona i specjalistów z brytyjskiej firmy Adlib w trakcie pracy to czysta przyjemność. Zawodowcy. W niełatwej akustycznie przestrzeni sali Torwaru udało się im tak skonfigurować system CODA Audio AiRAY wsparty kilkoma modułami ViRAY, że bez zastosowania linii opóźniającej (stawianej zwykle w połowie sali) uzyskano pełne i wyrównane pokrycie nagłaśnianej powierzchni i praktycznie uniknięto nieprzyjemnych odbić od tylnej ściany.

 

Na froncie na stronę powieszono grono po 12 modułów AiRAY, za którymi zostało podwieszone grono po 6 kompaktowych, niezwykle mocnych i lekkich subbasów SC-2.

 

Pod gronami postawiono po 3 słupki po 3 subbasy SCP. Na środkowych basach postawiono zestack'owane 3 moduły ViRAY do nagłośnienia pierwszych 5 metrów od sceny.

 

Na out-fill'ach na 3 basach SC2 postawiono zestack'owane cztery moduły AiRAY pokrywające boczne widownie przy scenie.

 

Na duże słowa uznania zasługiwała precyzja wystrojenia systemu – dzięki pełnej zdalnej kontroli nad pracą końcówek CODA Audio Linus 10 połączonych w sieci LiNET możliwy był dostęp do każdego kanału konkretnej końcówki. Stworzone grupy modułów w poszczególnych gronach pozwalały na niezależną korekcję, dzięki czemu udało się uzyskać bardzo wyrównane pokrycie nagłaśnianej przestrzeni.

Do analizy FFT Ian Nelson i inżynier systemu posługiwali się programem SMAART 8 oraz mikrofonami pomiarowymi Earthworks M30 podłączonymi bezprzewodowo do interfejsu Roland QUAD-Capture przez znakomity cyfrowy system Lectronics R400A Digital Hybrid Wireless.

To zasadniczo ułatwiało dokonywanie wielokrotnych pomiarów w różnych miejscach nagłaśnianej powierzchni. Zawodowstwo.

 

Do ostatecznej kontroli globalnego wystrojenia systemu frontowego, subbasów dostępnych po AUXie i strefy out-fill, służyły procesory Lab Gruppen LAKE LM44.

 

Równie imponujące wrażenie robiła precyzja mikrofonowania sygnałów. Dominowały mikrofony Shure. Modele Shure SM27 i Beta181 służyły do nagłaśniania wzmacniaczy gitarowych i basowych.

Do nagłośnienia „blach” zestawu perkusyjnego użyto mało w naszym kraju znane Shure KSM137 oraz „stare” poczciwe Shure SM98 – nie było standardowych mikrofonów overhead'owych, wszystkie blachy były omikrofonowane indywidualnie od dołu.

Na tomach znalazły się mikrofony Shure Beta98. W kilku miejscach użyto Shure SM57, a na wokalach Shure Beta 58.

Wykorzystywane były również mikrofony Audix – m.in. D6 na stopę i D4 na werbel.

Z ciekawostek, na wokalu zastosowany był kompresor TUBE-TECH CL1B z głębokim progiem zadziałania (-18 dB), maksymalnym stopniem kompresji 10:1 i z minimalną wartością Attack.

 

Koncert zabrzmiał wspaniale. Idealnie. Grupa Placebo to zawodowcy. Do tego jak można się było przekonać, trasa koncertowa Placebo to produkcja na światowym poziomie. System CODA Audio AiRAY z nieprawdopodobnie precyzyjnymi i bardzo mocnymi basami SC2 i SCP pozwolił uzyskać doskonałe brzmienie miksu.

Jeszcze raz warto podkreślić znakomite, precyzyjne wystrojenie systemu nagłośnieniowego.

Fakt, że sprzęt i konfiguracja mocno ułatwiała osiągnięcie tak znakomitego rezultatu brzmieniowego. Ilość końcówek, modułów szerokopasmowych, basów, znakomite konsolety i do tego wszystkiego profesjonalnie przygotowana i liczna (!) ekipa techniczna – w polskich realiach tego typu koncert „ogarnęła” by ekipa mniej liczna o przynajmniej połowę :-) Tylko, czy nie odbiłoby się to na jakości... Inżynier systemu i Ian Nelson mieli dużo czasu na wystrojenie systemu. Tego czasu w naszych realiach często brakuje... Ale też efekt brzmieniowy koncertu był świetny.

Brzmienie było lepsze, niż studyjnych albumów. Bo też dynamika miksu koncertowego na tak znakomitym systemie jest nieporównywalnie większa, niż „ścieśnione” dynamicznie do absurdalnych wartości studyjne nagrania... System CODA Audio pokazał klasę. Zapraszamy do zapoznania się z galerią zdjęć z koncertu.

Przedstawiciej CODA Audio w Polsce: Tommex

 

 {gallery}Galerie/CODA-Audio-AiRAY-ViRAY-Placebo{/gallery}